Αναζήτηση αυτού του ιστολογίου

Παρασκευή 16 Μαρτίου 2012

Ο Καρυωτάκης και το καμπαρντινάκι


Τι να λέμε για τις απόπειρες αυτοκτονίας…
Όπως λέει και η φίλη μου η Ντόρη: «Chapeau στον κύριο που είναι πετυχημένος στις αυτοκτονίες του.. (δεν υπάρχει πιο χάλι από το να αυτοκτονάς και να ξυπνάς πάλι εδώ..χάλια μιλάμε)».

Παραθέτω λοιπόν, το υστερόγραφο στο αποχαιρετιστήριο σημείωμα του Καρυωτάκη γιατί πολύ μου πάει με το χαρακτήρα που ‘χω, και κυριολεκτικά σκάω, που πρόλαβε και το έγραψε πρώτος:
[Υ.Γ.] Συμβουλεύω όσους ξέρουν κολύμπι να μην επιχειρήσουνε ποτέ να αυτοκτονήσουν δια θαλάσσης. Όλη νύχτα απόψε επί δέκα ώρες, εδερνόμουν με τα κύματα. Ήπια άφθονο νερό, αλλά κάθε τόσο, χωρίς να καταλάβω πώς, το στόμα μου ανέβαινε στην επιφάνεια. Ορισμένως, κάποτε, όταν μου δοθεί η ευκαιρία, θα γράψω τις εντυπώσεις ενός πνιγμένου.
Κ.Γ.Κ.


Καλά όλα αύτα με τις αυτοκτονίες κ.τ.λ., όμως η Άνοιξη μας έφθασε και δεν θα αυτοκτονήσουμε άμεσα και μέσα στη ζέστη αδελφές μου, οπότε παραθέτω το πρώτο της Άνθος, που είναι δεν είναι άλλο από το Καμπαρντινάκι.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου